Historia tkanin lnianych sięga okresu VIII tysąclecia p.n.e. Początkowo nie produkowano tkanin, ale używano lnu jako grubszej nici czy mocnego sznurka do związywania rzeszy, ubrań itp. Tkanie materii lnianych rozpoczęło się jednak jeszcze przed okresem świetności starożytnego Egiptu, kiedy to tkano grubsze materie, niewypracowane, surowe.

W starożytnym Egipcie, dopracowywano już techniki tkania materii lnianych, a tkanina w wyrafinowanej formie - cieniutka, miękka zdobiła ciała zamożniejszych mieszkańców. Z okresu XXVII - XXII w. p.n.e. zachowało się wiele informacji o produkcji lnu i jego wykorzystaniu przez starożytnych. Egipcjanie nauczyli się wytwarzać płótno różnej jakości, aby zabezpieczyć zapotrzebowanie na różne cele. Najdelikatniejsze materie służyły do ozdabiania świątyń i ubierania któlów. Tkaninami lnianymi posługiwano się w również w ramach czynności mumifikowania władców.